Agnieszka Eunika Frankowska ur. 08.03.1972 r.
Urodzona 8 marca - czyli w Międzynarodowy Dzień Kobiet i w dzień śmierci Piotra Odmieńca Własta (Maria Komornicka); lesbijka / feministka / aktywistka / spółdzielczyni / poetka. Walczy o emancypację lesbijek; przez lata zaangażowana w działania poznańskiego Stowarzyszeniu Kobiet "Konsola" na rzecz kobiet nieheteronormatywnych (1996 - 2006); współorganizatorka pierwszego Marszu Równości w Poznaniu (2004) oraz jego kolejnych edycji w tym również tego zakazanego przez władze w 2005 r; założycielka poznańskiej "Wyspy Kobiet" (2011 - 2013), czyli przestrzeni wzorowanej na londyńskim Barze Wotever; obecnie angażuje sie w działania nowo powstającej Partii "Razem"; publikowała w feministycznym piśmie "Zadra", nieregularniku lesbijsko - feministycznym "Furia" i w sabatniku boginiczno - feministycznym "Trzy kolory"; na codzień zajmuje się rehabilitacją społeczną i zawodową osób z niepełnosprawnością intelektualną, jest wiceprezeską Dobrej Spółdzielni Socjalnej w ramach, której prowadzi Dobrą Kawiarnię; prywatnie partnerka swojej partnerki oraz fanka k.d.lang i szeroko rozumianej sztuki kobiet. Ciągle przed debiutem książkowym. Jej pierwszy tomik będzie nosił tytuł "Pachwina".
WIERSZE
MEMY
------------------------------------------------------------
WIERSZE
ZŁOŻONA
Czyli nic się nie stało
nawet jeśli stało.
/Perspektywa Wisława Szymborska/
nawet jeśli stało.
/Perspektywa Wisława Szymborska/
Jak złożyć miłość, Antygono? W tym lamencie
bądź moim wątkiem. Każdej nocy czuwania
na ciele tężeją ślady szeptów ukąszeń. Ud
grób tętni życiem, a kopiec usypany
sięga już nieba. Ostatnia droga –
bądź moim wątkiem. Każdej nocy czuwania
na ciele tężeją ślady szeptów ukąszeń. Ud
grób tętni życiem, a kopiec usypany
sięga już nieba. Ostatnia droga –
I zapłakać: bo była wybawieniem tylko na
godziny
w przypływie szaleństwa. Słowa na przyszłość
stracone, pierś nie unosi się wyznaniem.
Dopełnij rytuału, Antygono i wyręcz
mnie w nadziei pogrzebaniu.
w przypływie szaleństwa. Słowa na przyszłość
stracone, pierś nie unosi się wyznaniem.
Dopełnij rytuału, Antygono i wyręcz
mnie w nadziei pogrzebaniu.
- Skasowała, spaliła, utopiła pamięć
nie całkiem, bo z niedowierzaniem!
nie całkiem, bo z niedowierzaniem!
Nóż to historia klasy B i to co martwe
ożyje, waląc w wieko obietnic. A nuż
to rodzaj śpiączki bez wyboru. Strach |
zakończenia. Czy jest na sali Poetka?
- Nie, zasieje tylko wątpliwość
i nie będzie już nic do złożenia!
ożyje, waląc w wieko obietnic. A nuż
to rodzaj śpiączki bez wyboru. Strach |
zakończenia. Czy jest na sali Poetka?
- Nie, zasieje tylko wątpliwość
i nie będzie już nic do złożenia!
Pozostańmy w milczeniu –
--------------------------------------------------------------
ANALIZY
Paulina Szkudlarek (Dwie powazne damy) o wierszu Inwersja .... CZYTAJ
-----------------------------------------------------------------